Vrienden Evoluon Kees Stravers aan het woord |
De evolutie van het Evoluon. Kees Stravers: 19/06/2004, Nederland mag ondergedompeld zijn in Oranje,
aan Kees Stravers gaat het voetbal grotendeels voorbij. Heeft-ie het
te druk voor. Zijn huidig project zit in twee dikke ordners. Daarin
de brieven waarmee het Evoluon destijds de onderdelen van de expositie
wegschonk. Aan musea, aan universiteiten, aan collectioneurs, aan
derden, aan particulieren. Stravers belt ze nu een voor een. Op ze
de spullen nog hebben. Hoe ze er bijstaan. Dat inventariseert hij. Hopelijk blijft er ook iets bij hem hangen.
Want hoewel hij het niet zegt, is het in-triest. Een verzamelaar kent
geen grenzen en de Geldropse woning van Stravers is van onder tot
boven volgepropt. Het grenst aan het ongelofelijke. Het begint al
in de garage, waar stokoude VAX-computers staan. Geen pc-tjes, maar
maatje koelkast, op zwenkwielen, met floppies ter grootte van elpees.
De allereerste harddisk, het allereerste lcd-scherm: het staat er,
of ergens anders in huis. Want geen kamer of hij is volgestouwd, met
hooguit plaats voor een stoel plus een kop thee. Niet alleen (tientallen)
computers, maar ook audio-apparatuur, laserdiskspelers, CD-i-prototypes,
betamax, v2000. In een andere kamer: zenders. Meneer is zend-amateur
(PB0AIA) en heeft tot stokoud legermateriaal. Leger? Aha. Hij heeft
een zestig jaar oude truck. Is net terug uit Normandië, waar
hij op de invasiestranden met morse-apparatuur de geschiedenis mee
heeft herhaald. En tussen al die – voor leken
– troep: niets van het Evoluon . Ja, een zendcertificaat, en een
legpuzzel. Verder niks. Terwijl hij ook door de huidige directie als
dé deskundige wordt gezien. Kijk maar eens op www.evoluon .org.
Als u durft. Het begon voor Stravers (44) als kind. Hij hield van techniek,
en het Evoluon was "leuker dan de Efteling. Eindelijk een museum
waar je overal aan mocht komen.” "Een viertaktmotor, een
beeldbuis, opeens ging het leven en snapte je het.” Het Evoluon
ging jaren later opnieuw voor hem leven toen die expositie allang weg
was. Een vriend, Peter Lundahl, was ooit
computerbeheerder in het Evoluon en had zelf flink geknutseld aan de
software van de Senster, het robotwezen dat op geluid reageerde. Eenmaal
gepensioneerd wilde hij een Senstertje nabouwen en ging samen met Kees
op zoek naar gegevens van het ding. Stravers: "Wie schetst onze
verbazing toen bleek dat er op dat hele wereldwijde web nauwelijks iets
over dit unicum te vinden was.” Dat kan niet, vond Stravers, dat
komt goed. En hij bouwde een website. Een van zijn eerste attracties vond
hij op zolder bij Lundahl: de cassettes van de Gidofoon, de cassetterecorder
die je bij wijze van gids om kon hangen en die je door de expositie
heenpraatte. Stravers: "Dat maakte heel wat los. Iedereen kreeg
acute aanvallen van nostalgie en men begon te mailen. Helemaal toen
er nog een stukkie in de krant stond. Iedereen mailde en belde en ik
zei: ínleveren maar’. Maar dat deed men niet. Het is verbijsterend
hoe veel mensen door het Evoluon op hun levenspad zijn gezet. Dan belt
er weer een professor-doctor-ingenieur die al pratende bemerkt dat het
eigenlijk door het Evoluon allemaal is begonnen.” Stravers zoekt nog naar de originele
bouwtekeningen, maar is verder met alles blij. Al zou niks hem zo blij
maken als een her-opening. Moet kunnen, vindt hij. En nee, het hoeft
niet in de originele staat terug., of nu vooruit te lopen op de nieuwe
techniek. Maar, en daar komt zijn werk bij het Stedelijk College om
de hoek kijken: "Denk aan de jeugd. Jongeren zijn ondergedompeld
in techniek, maar ze kennen de basis niet.” "Er is helemaal
niet zoveel nieuwe techniek. Het is alsmaar verdere verfijning van basisprincipes.
Uit de flop kwam de cd, en daaruit de dvd. Een gsm is een radiozender.
Als je die basis nu eens uitlegt, op een aansprekende manier.” De gemeente hoeft niet meer te
doen dan het bedrijfsleven te stimuleren er geld in te steken. Verder
is het simpel. "Gewoon, uitgaande van de belevingswereld van nu
terugkijken naar hoe het begon en dat begin is erg begrijpelijk. Het
Evoluon kan fantastische verhalen vertellen.” ------------------------------------------------------------------------------- Gelezen in het Eindhovens
Dagblad van zaterdag 19 juni 2004 -------------------------------------------------------------------------------- |