Waarom bewegen robots zo houterig? Omdat ze centraal
worden aangestuurd. Hun onderdelen kunnen zich niet afzonderlijk
aanpassen aan de eisen van de omstandigheden, dus is decentralisatie
en flexibiliteit gewenst. We gaan op weg naar 'Complex
Adaptive and Emergent Systems'.
Net in een tijd dat industriëlen politici
moeten aanmanen tot beter milieubeheer verschijnt er een monter
boek als 'Zelfdenkende pillen'. Een toekomstverkenning waarin
30 visionaire wetenschappers uit de frontlijn van de technologie
aan het woord komen. Bedacht en samengesteld door ex-rector magnificus
van de TU Eindhoven Rutger van Santen,
samen met Djan Khoe
en wetenschapsjournalist Bram Vermeer.
De toekomst is ver van populair. Kunnen we de klimaatverandering
nog hanteren? Wat als de fossiele brandstof echt opraakt? Hoe
voorkom je - godweet nucleaire - oorlogen om de laatste restjes
grondstoffen van een uitgewoonde aarde?
In dit boek wordt uitgedacht hoe het zou kunnen.
Overleven, wie weet, door een combinatie van beleid, efficiency
en zuinigheid.
En waarachtig, een optimistisch wereldbeeld rijst
op. Technologie boekt nog steeds spectaculaire vooruitgang. Er
schuilt een geloof in dit boek dat de toenemende communicatie
in het digitale tijdperk oplossingen kan aandragen.
Wat is handig en verstandig? Merkwaardig hoe de
natuur en het menselijk lichaam in deze visies als voorbeeld dienen.
Geen centrale sturing meer, maar mikken op het zelforganiserend
vermogen van onderdelen. De zelfdenkende lantaarnpaal die tien
jaar geleden al meldde dat hij stuk was, wordt zo de zelfdenkende
pil van de titel, die in ons lichaam zoekt naar plekken waar hij
moet bijspringen. En langs deze lijnen veel meer.
Ik heb tijdens de Kerstdagen 2006 met groot genoegen
het boek 'Zelfdenkende pillen en andere technologie die ons leven
zal veranderen'. gelezen. Mijn complimenten voor Rutger van Santen,
Djan Khoe en Bram Vermeer. Het is een goed leesbaar verhaal geworden
en eindelijk weer eens een brede toekomstvisie geheel in de Nederlandse
taal.
Ikzelf ben vooral geraakt door het steeds terugkerende begrip
van 'complexiteit'. Ik heb ook na afloop van zijn lezing met Klaus
Mainzer kunnen spreken over dit begrip en de samenhang met 'fractals'.
De puzzlestukjes lijken op zijn plaats te vallen. Ik heb een droom
voor het Evoluon als symbool voor deze regio als een 'Complex
Adaptive and Emergent System', waar Technologie voor Mensen echt
tot Leven komt.
"Zelfdenkende pillen' is een boek dat uitstekend als uitgangspunt
kan dienen voor de inrichting van het nieuwe Evoluon. Harry Hendriks
is zeer gecharmeerd van het voorstel om de TU/e-hoogleraren Rutger
van Santen en Bert Meijer als wetenschappelijke trekkers voor
de inhoudelijke en educatieve kant van het nieuwe Experience Centre
te vragen. Er staat ons een mooi 2007 te wachten.
Jules Ruis.
